Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Διογένης Λαέρτιος στο έργο του Βίοι Φιλοσόφων, ο Επίκουρος παρακολούθησε τους παρακάτω φιλοσόφους της εποχής του:
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΕ ΦΗΣΙΝ Ο ΜΑΓΝΗΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΚΡΑΤΟΥΣ ΑΥΤΟΝ ΑΚΟΥΣΑΙ.
Πλατωνικός φιλόσοφος, μαθητής του Πλάτωνα. Ανέλαβε τη διεύθυνση της Ακαδημίας αμέσως μετά το θάνατο του δεύτερου σχολάρχη της,
του Σπευσίππου. Ασχολήθηκε κυρίως με την φύση των Θεών και τη σχέση τους με τα ουράνια σώματα και με την πρακτική άποψη της ηθικής.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο Επίκουρος από τους παλαιότερους φιλοσόφους περισσότερο εκτιμούσε τον Αναξαγόρα και τον Αρχέλαο.
ΜΑΛΙΣΤΑ Δ’ ΑΠΑΔΕΧΕΤΟ, ΦΗΣΙ ΔΙΟΚΛΗΣ, ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ, ΚΑΙΤΟΙ ΕΝ ΤΙΣΙΝ ΑΝΤΕΙΡΗΚΩΣ ΑΥΤΩ, ΚΑΙ ΑΡΧΕΛΑΟΝ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ
Γεννήθηκε το 500π.χ. στις Κλαζομενές. Ακολούθησε τη σχολή του Αναξιμένη. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 464π.χ. και συνδέθηκε στενά με τον Περικλή.
Οι θέσεις του ότι ο Ήλιος είναι πύρινος λίθος και η Σελήνη σαν τη Γη εκλήφθησαν ως ασεβείς και το 444π.χ. εκδιώχθηκε με ψήφισμα από την Αθήνα.
Με τη βοήθεια του Περικλή μετέβηκε στη Λάμψακο όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του. Εκεί οι θέσεις του είχαν τέτοια απήχηση ώστε προς τιμήν του αφιέρωσαν
βωμό στο Νου ή κατ' άλλους στην Αλήθεια.
Έζησε το β΄ήμισυ το 5αι. π.χ. Ήταν μαθητής του Αναξαγόρα στη Λάμψακο. Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν διδάσκαλος του Σωκράτη.
Κύριες θέσεις του ήταν ότι κοσμοποιός είναι ο Νούς, η Γη είναι σφαιρική, ο Κόσμος φθαρτός και το Παν άπειρο.
Μέσα από τα γραπτά του βλέπουμε ότι ο Επίκουρος εκτίμησε και προέβαλε την ατομική θεωρία του Δημόκριτου και με την προσθήκη των σχετικών με την
παρέκκλιση των ατόμων αλλά και άλλων στοιχείων την ολοκλήρωσε.
Ο Δημόκριτος γεννήθηκε στα Άβδηρα της Θράκης(ιωνική αποικία), γύρω στα 460 π.Χ. Κύρια θέση του ήταν ότι η ύλη αποτελείται από αδιάσπαστα, αόρατα στοιχεία, τα άτομα(ετυμ. = άτμητο < α στερητ. + τέμνω). Τέλος αναφέρουμε την ύπαρξη κοινών φιλοσοφικών στοιχείων του Επίκουρου με τον Αριστοτέλη στα θέματα περί φιλίας, ηδονής και ευδαιμονίας.
Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε στα Αρχαία Στάγιρα της Χαλκιδικής το 384 π.Χ. . Μετέβηκε στην Αθήνα το 367 π.Χ., για να γίνει μαθητής του Πλάτωνα. Σπούδασε στην Ακαδημία του Πλάτωνα έως το 347, τη χρονιά που πέθανε ο δάσκαλός του. Ίδρυσε την Περιπατητική Σχολή.
Με κύριο οδηγό για την τεκμηρίωση των απόψεών του την Ιωνική Φυσική, αλλά και την γνώση όλων των φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής του, ο Επίκουρος αναπτύσσει το φιλοσοφικό του σύστημα, το οποίο είναι ουσιαστικά γέννημα-θρέμμα της Δημοκρατικής και ορθολογικής Ελλάδας. Ερευνώντας τις αρχές και τα αίτια του Κόσμου, καθορίζει την θέση του ανθρώπου εντός του και με βάση τα προηγούμενα δύο, προτείνει συγκεκριμένες πρακτικές, κωδικοποιημένες μάλιστα σε ρητά και αξιώματα, με σκοπό την εύρεση της οδού που οδηγεί στην επίτευξη ενός ευδαίμονα βίου. Η φιλοσοφία του Επίκουρου δείχνει τον δρόμο για μια καλύτερη ζωή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και καταστάσεις και για το λόγο αυτό είναι διαχρονική. Από την τότε εποχή έως τις μέρες μας, όσοι γνωρίζουν σε βάθος το έργο του μεγάλου αυτού Δασκάλου, χαράζουν με ενθουσιασμό την πορεία της ζωής τους ακολουθώντας τ΄ αχνάρια του.